Super mama

Wczoraj siedząc 2 godziny  i czekając na wizytę kontrolną u mojego lekarza myślałam że to niesprawiedliwe.

Niesprawiedliwe jest to że jest tak dużo par które leczą się na bezpłodność.  Zostawiają ogromne sumy pieniędzy w ośrodkach które leczą tego typu problemy i wierzą że się uda.
Są niestety przypadki kiedy się nie udaje, jednak słyszymy również  o tych szczęśliwych zakończeniach.

Siedziałam i myślałam że ja mam dwoje a niektórzy nie mają w cale.

I w tedy poczułam się jak wyrodna matka.

A dlaczego?

A dlatego że większość ludzi, zwłaszcza tych którzy dzieci nie mają, myślą że kobieta wraz z urodzeniem dziecka otrzymuje nadprzyrodzone siły i ma w dupie motorek, który zapewnia że dzień i noc będzie robić wszystko na pełnych obrotach.
Ci którzy opisują macierzyństwo za lukrowe bardzo się mylą.

Mnie się to nie udaje…
Niestety mimo tego że w ciąży spałam całe dnie nie wyspałam się na zapas. A szkoda….
Gdy wróciłam z Antosią do domu nastawiałam sobie budzik w momencie zasypiania żebym nie przespała godziny karmienia. Karmiłam początkowo piersią (nie licząc godzin gdy byłam w szpitalu u Marysi) więc tak jak mówiły położne maź 4godzinne przerwy. Ja je przesypiałam. Wyłączałam budzik i szłam dalej, budząc się z wyrzutami sumienia że dziecko głodne przez moje lenistwo było.
Jeśli już udało mi się tyłek podnieść i dać cycka Antosi zasypiałam na siedząco i nie raz mała zasypiała przy mnie a potem tylko odkładałam ją do łóżeczka i znów miałam wyrzuty sumienia że pewnie się nie najadła, no bo jak? Sama cycka w buzie sobie nie włożyła…

Gdy przyszła Marysia do domu nie musiałam jeździć do szpitala wic mogłam dłużej się wyspać.  Zresztą małe budziły się tylko na jedzenie i spały całe dnie.
Mimo tego i tak byłam zmęczona nocnym karmieniem że kiedyś w nocy obudziłam się z Marysią na brzuchu (położyłam sobie ją tak do odbicia i po prostu zasnęłam ) a Marysia leżała głową w dół. Byłam przerażona, nikomu nic nie mówiąc ciągle myślałam czy jej nic nie będzie.

Po pewnym czasie przeszłam tez na mleko modyfikowane, ponieważ sam widok laktatora mnie osłabiał- miałam go dość i czułam się jak krowa. Dosłownie. Pokarm zanikł i skończyło się karmienie cyckiem. Może jakbym kupiła elektryczny to inaczej by to wyglądało no ale, nie cofnę się w czasie.

Teraz dziewczynki mają 7msc. Całe szczęście przesypiają całe nocki i mogę pospać trochę dłużej.  Co mnie bardzo cieszy bo śpioch ze mnie jest straszny J
Ale mimo tego, czasem po prostu mnie się nie chce iść z nimi pobawić bo mam dosyć sprzątania, zmywania i prania i jedyne o cym myśle to usiąść się na chwile. Czasem już wyczekuje momentu aż dziewczynki pójdą spać i będę mogła usiąść ze spokojem.

Nie, nie mam wymiennych baterii a szkoda bo na pewno moje stare nadają się do wymiany.

Czasem przez to wszystko czuje się beznadziejną matką, ale czy to słuszne? Czasem mam ochotę nakrzyczeć na narzekającą matke która ma jedno dziecko i babcie do pomocy.
Kobieto ja jestem przez cały dzień sama z bliźniakami?! Chcesz się zamienić??

Nie zamieniłabym się nigdy w życiu bo moje córeczki to całe moje życie. Pomimo moich narzekań, i zmęczenia nie oddałabym ich nikomu.
Ponarzekać chyba każdy może, czuć się bezsilnie. Czasem mam chęć wyjść i wrócić jak się panny uspokoją ale to ja jestem ich mamą i kto jak nie ja ma się nimi zająć?
Małe dają mi wiele szczęścia i naprawdę chciałabym się tym szczęściem dzielić ze wszystkimi.

W zeszłym tygodniu stuknęło nam 7msc !! Huh leci ten czas jak szalony…